حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی، سال ۱۳۲۰ در یزد دیده به جهان گشود، وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد حوزهٔ علمیه کرمان شد و به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد.
او پس از اتمام سطوح اولیه تحصیلی در کرمان به حوزهٔ علمیهٔ قم رفت ، بعد از تکمیل سطوح عالیه در سال ۱۳۴۶ تحت تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و مخفیانه به عراق رفت و در آنجا تحصیلات علوم اسلامی را ادامه داد. در این دوران تلاش‌های وسیعی جهت استردادش صورت گرفت که مأموران رژیم گذشته در این زمینه موفق نشدند.
وي از اعضای مجمع روحانیون مبارز، سرپرست مؤسسه اطلاعات از سال ۱۳۵۹ تاکنون، و نماینده شش دوره مجلس شورای اسلامی از ابتدا تا سال ۱۳۸۲ بوده است.
حجت الاسلام والمسلمين دعایی قبل از پیروزی انقلاب اسلامي در خارج و داخل ایران از فعالان سیاسی بوده و در خلال این مدت به اروپا و کشورهای خاورمیانه (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان و افغانستان) سفر کرده است.
او یکی از همراهان امام خمینی(ره) در دوران اقامت در شهر نجف بوده و در فاصله سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ نیز سفیر ایران در عراق بود.
پس از انقلاب، پس از مصادرهٔ موسسهٔ اطلاعات و قرار گرفتن آن زیر نظر ولی فقیه وی به عنوان مدیر این مؤسسه منصوب شد.
ستون «دو کلمه حرف حساب» که از دههٔ ۱۳۶۰ در روزنامه اطلاعات به قلم کیومرث صابری فومنی (گل آقا) منتشر شد به پیشی گرفتن این روزنامه از رقیب دیرین خود کیهان انجامید و زمینه انتشار هفته‌نامهٔ طنز «گل آقا» در سال‌های بعد شد.
